ACTUEEL

Wilde bestuivers in de stad voor een gezonde leefomgeving

Het gaat slecht met de biodiversiteit in Nederland. Door stedelijke verdichting en intensieve landbouw is veel natuurlijk kapitaal verloren gegaan, met soms onherstelbare schade aan leefgemeenschappen en de daarbij behorende ecosystemen (CBS, 2024). Tussen alle bebouwing en verhardingen is het groen versnipperd geraakt en bieden strak ingerichte ruimtes weinig ruimte voor verwildering en variatie. Terwijl een meer natuurlijke inrichting en groenbeheer belangrijke uitgangspunten vormen voor bestuivende insecten zoals bijvoorbeeld bijen, zweefvliegen en vlinders. Niet alleen essentieel voor de bestuiving van bloemen en kruiden, maar ook voor de bevruchting van groente- en fruitsoorten.

Onmisbare soorten voor zowel planten, mensen als ook voor andere dieren in de stad. Hiervoor komt gelukkig steeds meer aandacht bij gemeenten. 

Als antwoord op het herstel van een gezonde leefomgeving heb ik voor een milieuwetenschappelijke studieopdracht aandacht besteed aan wilde bestuivers in de stad. Prioritaire doelsoorten zoals wilde bijen en hommels komen met name voor in bloemrijke bermen en groene rafelrandjes op schrale bodems. Voor de nodige habitatontwikkeling in het straatbeeld ligt de nadruk op de juiste voeding en verblijfsmogelijkheden. 

Naast de positieve effecten voor sommige bovengronds nestelende wilde bijen in steden, wordt het overgrote deel dat ondergronds besteld nog altijd negatief beïnvloed. Voor wilde bij soorten zoals de hommel, kan een natuurlijke inrichting van buurt- en straatgroen dan ook voor betere leefomstandigheden zorgen. De juiste betrokkenheid, samenwerkingen en ecologisch groenbeheer spelen hierbij een belangrijke rol. 

Het intensiveren van het groen en het verbeteren van de biodiversiteit in buurten brengt uiteindelijk meerdere duurzaamheidsvoordelen met zich mee. Voor zowel het stadsklimaat als voor onze geluk en gezondheid.

Collectieve klimaatadaptatie Floradorp

Amsterdam Oud-Noord wordt gekenmerkt door tuindorpen met eengezinswoningen uit de jaren 20/30. Gebouwd op droogleggings polders waarvan de bodem bestaat uit opgespoten klei en slib. Vanwege een te kort aan arbeiders en woningen, verrezen er in die tijd buurten waarbij er flink bezuinigd werd op funderingen en bouwconstructies. Nieuwe inzichten, de energietransitie en klimaatverandering zorgen tegenwoordig voor extra uitdagingen. 

De van origine corporatiewoningen in Floradorp zijn door de jaren heen voor een deel verkocht waardoor er tegenwoordig onduidelijkheid heerst bij het beheer en onderhoud van de collectieve onderdelen. 

Een van deze collectieve onderdelen zijn de schuurtjes en paadjes die de tuinen aan de achterzijden ontsluiten. 

Door gebrekkig onderhoud van de afvoer en de bestrating liggen deze er momenteel verwaarloost bij.

Dit buurtinitiatief is dan ook bedoeld voor het verbeteren van de afwatering en het vasthouden van regenwater in relatie tot extreme hoosbuien en lange droge perioden.

Tegelijkertijd kan hiermee de betrokkenheid van de buurt en het gebruik en de belevingswaarde vergroot worden..

# Klimaatadaptatie

# Biodiversiteit
# Participatie

# Lokale waardecreatie 

# Ruimtelijke kwaliteit

# Gezonde leefomgeving